2012 yılında Güney Afrika kıtasına seyahate çıkmıştım. Hem kıtayı gezecektim hemde Güney Afrika kıtasında doyasıya fotoğraf çekecektim.
İlk durağım Somali idi. Somali'nin asfaltsız ve toprak sokaklarında dolaşırken bir ağacın gölgesinde üstü başı perişan, oldukça zayıf ve derin düşüncelere dalmış iki çocuk gördüm. Ve hemen onları fotoğraflamak istemiştim. Usulca yanlarına gittim. O kadar dalmışlardı ki, yanlarına geldiğimden bile habersizlerdi. Fotoğraf makinemi çantamdan çıkarmış ve çocukların karşısına eğilerek tam fotoğraf deklanşörüne basmaya hazırlanırken, yanıma küçük bir çocuk sokuldu.
Kulağıma: ''Bu dünya gerçekten çok adaletsiz Beyaz Adam!'' dedi ve yanımdan usulca uzaklaştı.
Ve ben yıllar, sonra gerçek anlamda bu dünyada adaletin olmadığını o gün anlamıştım. İzlediğim hiçbir görüntü, çektiğim hiç bir fotoğraf karesi bana o küçük çocuğun söylediği gerçeği anlatamamış ve inandıramamıştı.
Meğer ne gördüklerimiz ne fotoğrafladıklarımız ne de bizlere izletilenler gerçekmiş... Gerçek olan bizzat adaletsizliği, yoksulluğu ve çaresizliği yaşayanların, kulaklarımıza usulca fısıldadıkları sözlermiş....
Fatih Keleş
http://www.fatihkeles.net/
0 Yorumlar